آدمهای ساده رو دوست دارم.
همان ها که بدی هیچ کس رو باور ندارن.
همون ها که برای همه لبخند دارند.
همون ها که همیشه هستند، برای همه هستند.
آدمهای ساده رو باید مثل یک تابلوی نقاشی زيبا ساعتها تماشا کرد؛ عمرشون کوتاه ست.
چون بعضي ها كه نميخوان با اين خصلت زيبا آشنا باشن با خيال زرنگ بودن
یا ازشون سوء استفاده می کنن یا زمینشون میزنن یا درس ساده نبودن بهشون می دن!!!
آدم های ساده را دوست دارم...
بوی ناب “آدم” می دن...
با تشکر از آجی مریم مهربونم بابت این کامنت زیباش
|